Format danych

Dane mogą mieć różne formaty. Zasadniczo mogą występować w postaci ciągu tekstowego (np. żółw), liczby (np. 1) lub wartości logicznej (TRUE – prawda, FALSE – fałsz).

Liczby mogą przybierać najróżniejszą postać. Jeśli 0 oznacza cyfrę (lub w niektórych przypadkach liczbę całkowitą), możemy uzyskać na przykład:

• 0,0 – liczbę dziesiętną
• 000 000 000 – numer telefonu
• 00-000 – kod pocztowy
• 0/0 – ułamek
• 0% – procent
• 0 m – odległość w metrach

Szczególny przypadek stanowi formatowanie czasu. Załóżmy, że Y oznacza rok, m miesiąc, d dzień, H godzinę, M minutę, a S sekundę. W ramach takiego formatu możemy otrzymać na przykład:

• H.M – czas (godzina i minuty)
• M:S – czas (minuty i sekundy)
• d.m.Y – datę (format używany w Polsce)
• m/d/Y – datę (format używany w USA)

Znaki zastępcze (takie jak powyżej) są używane do formatowania danych np. w językach programowania lub w arkuszach kalkulacyjnych. Na podobnej zasadzie działają wyrażenia regularne, które wykorzystywane są głównie do przeszukiwania danych.

Zastosowanie konkretnego formatu (lub weryfikacji) danych jest przydatne m.in. w ankietach: jeśli chcemy od respondenta uzyskać kod pocztowy, warto ograniczyć pole wejściowe tylko do 5 cyfr. Dzięki temu zapobiegniemy wprowadzeniu błędnych danych.