Abstrakcja to umiejętność pomijania szczegółów, które nie są istotne dla rozwiązania analizowanego problemu. Skupiamy się na wspólnych elementach i właściwościach, dzięki którym możemy znaleźć bardziej ogólne rozwiązanie.

Przykład z życia codziennego: Toffik, Bruno i Reks to trzy konkretne zwierzęta domowe. Możemy je nazwać abstrakcyjnym pojęciem „pies” – pomijamy w ten sposób wiele ich cech (np. wiek, kolor sierści czy rasę) i koncentrujemy się tylko na tym, co mają wspólnego. Gdybyśmy mieli w domu również kota Mruczka, to do nazwania ich wszystkich moglibyśmy użyć na przykład kategorii „ssak”.

Przykład z programowania: Podczas rysowania obrazków możemy napisać funkcję squareA(), która rysuje niebieski kwadrat o boku 100, oraz squareB(), która rysuje żółty kwadrat o boku 200. Lepszym rozwiązaniem jest jednak stworzenie bardziej abstrakcyjnej funkcji square(length, color), która narysuje kwadrat o dowolnym rozmiarze i kolorze (zgodnie z przekazanymi parametrami). Możemy też pójść jeszcze dalej i napisać funkcję, która narysuje dowolny wielokąt (o określonej liczbie wierzchołków).